«والکاظمین الغیظ»، این برجسته ترین ویژگی هفتمین امام دربند جور را یاد آور می شود و عبادت و رضایت از معبود رادر پیشگاه دیدگانمان متجلی می کند.
آری، چه سرافرازانه رفتی و چه زیبا بر شانه های شهر برگشتی؛ آن روز، وطن پرستوهای عاشقش را در حالی میزبان بود که پروازشان را عباس دوران، رهبری می کرد. آمدند؛ بر بال آسمان و یک ایران در انتظارشان
جمعیت مشتاق تو را تا میدان شهدای شهر بدرقه کرد و بر پیکرت نماز عشق خواند؛ و حالا من مانده ام و یک ذهن کودکانه از بانوان کواری که آن روز، اشک شبنم چشم هایشان را می شست و راهی که تو پیش رویمان نهاده ای؛ باشد که قدردانتان باشیم و شمعی که افروخته اید چراغ راهمان