امروز در خبرها خواندیم که «کودک ۶ ساله دزفولی به دلیل گزش سر و صورت و نواحی مختلف بدن توسط سگ هار با وجود اقدام‌های درمانی گسترده متاسفانه در بیمارستان علی اصغر تهران جان باخت.» خبر آنقدر تلخ است که لازم نیست هیچ تحلیلی اضافه برای آن داشته باشیم.
این روزها دیگر فضای پارک‌ها و بوستان‌ها برای کودکان امن نیست؛ چون بیشتر محلرفت‌وآمد سگ‌های ولگرد و حتی سگ‌های خانگی شده که اگر کمی غفلت کنید ممکن است هم به بچه‌ها هم بزرگسال‌ها آسیب بزند.
یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش این سگ‌های ولگرد، بحث غذادادن به آن‌هاست که چند جنبه مختلف دارد که بسیاری از مردم آن‌ها را نادیده می‌گیرند؛ درست است که غذا دادن به حیوانات به زنده ماندن آن‌ها کمک می‌کند، اما در مقابل باعث افزایش جمعیت بی‌رویه آن‌ها می‌شود. همچنین آن‌هاهم روزبه‌روز به انسان وابسته‌تر می‌شوند و خودشان را به محل زندگی انسان‌ها می‌رسانند. در نتیجه به تجمع حیوانات در مناطق شهری منجر شده و می‌تواند مشکلات بهداشتی و امنیتی را به دنبال داشته باشد، از جمله افزایش خطر گازگرفتگی و پخش بیماری‌ها.
گازگرفتگی بسیار حادثه تلخ و دردناکی است، چه برای کودکان و چه بزرگسالان. اما در این بین بچه‌ها به واسطه جثه کوچک و شناخت کمتر نسبت به خطر، آسیب بیشتری می‌بینند و علاوه بر جراحات فیزیکی، با عفونت‌های جدی درگیر می‌شوند و امکان انتقال بیماری از حیوانات به انسان هم بسیار بالا می‌رود.
علاوه بر این‌ها مواردی مانند به وجود آمدن ترومای مغز و ایجاد مشکلات گفتاری و رفتاری در کودکان به واسطه حمله حیوانات هم گزارش شده که تا پایان عمر می‌تواند روی زندگی بچه‌ها اثر بگذارد. درباره مدیریت این سگ‌های ولگرد، تدابیر مختلفی اندیشیده شده. یکی از این راه‌حل‌ها عقیم کردن این حیوانات است، اما به نظر برخی از کارشناسان، عقیم‌سازی هم هزینه بالایی دارد هم به رغم این هزینه بالا مانع انتقال بیماری‌های واگیردار نمی‌شود.🔸از طرفی انقدر جمعیت این سگ‌ها زیاد شده که علاوه بر عقیم‌سازی، باید فکری به حال نگهداری آن‌ها کرد، با معضلاتی که این سگ‌ها برای انسان‌ها و دیگر گونه‌های جانوری به بار آورده‌اند، به نظر می‌رسد بهترین راه این است که جمعیت آن‌ها تعدیل شود.
منبع: تبیان آنلاین