به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بهارکوار، چشم های بارانی شان در شب های احیای ماه خدا، احساس غبطه را در دل بارور می کند. وقتی با قلب های نورانی و باصفایشان ندای ” الغوث الغوث ” سر می دهند، آوای لبیک دادار آسمان را از عرش به فرش نازل می کنند. از ابتدای جوشن کبیر ایستاده و اسماء قدسی حضرت حق را با دلی آکنده از عشق زمزمه می کنند.
اری، دهه هشتادی ها و نودی ها را می گویم. آن ها که اصل تولی و دوستی اهل بیت را دیشب با بر سر نهادن صحیفه آسمانی اش نشان داده اند، امروز صبح نیز آمدند تا تبری را با کوبیدن فریادهای رسای خود بر سر رژیم کودک‌کش، آشکار سازند.
چشم ها خسته و زبان ها روزه، اما دل هایشان قرص و پر از نورانیت و صفاست. آن ها انقلاب را ندیده اند و دفاع مقدس را درک نکرده اند، ولی امروز به دادخواهی مسلمانان مظلوم فلسطین و سراسر جهان به پا خاسته اند.
بر دست هایشان شعار مرگ بر آمریکا و بر قلب هایشان شعار مرگ بر اسرائیل حک کرده اند. به بیت المقدس که اولین قبله مسلمانان است، عشق می ورزند و آرزوی اقامه نماز در قدس را در سر می پرورانند.
مسجدی که در ماه های رمضان، بیشتر شاهد درگیری و به خون کشیده شدن مسلمانان می شود و مظلومیت پیر، جوان، زن و کودک را به دستان خبیث شیطان نظاره می کند.
آری، این نوجوانان حاج قاسم چهره بین المللی مقاومت را قهرمان ملی و اسطوره دفاع از ملت های مظلوم تلقی کرده اند و می دانند که سردار دل هایشان، فلسطین را خط مقدم همه مسلمانان جهان قلمداد کرده و دفاع از آرمان فلسطین را مایه عزت و شرف هر انسان آزاده ای برمی شمرد.
این نسل، گرچه امام انقلاب را ندیده اما اندیشه او را در ذهن خود بارور کرده است. او امروز آمده تا انزجار خویش را از جنایت های اسرائیل غاصب فریاد برآورد و نگذارد استکبار و صهیونیسم مسئله فلسطین را با سیاست های خباثت آلود در ذهنش به چالش کشانده و به دست فراموشی سپارد.
نسل پرشور و شعور دهه نودی و دهه هشتادی ها با ولایت پیوندی دیرینه دارد. او می داند که رهبرش با جهان بینی قوی، چشمان کور و بی بصیرت اسرائیل را ناتوان از دیدن ۲۵ سال آینده ترسیم کرده و گویا خود عجول تر است تا انحطاطش را در چشم جهانیان به منصه ظهور بگذارد.
این نوجوانان بصیر، از ساعات آغازین شب در عبادتند. شب را با ” خلصنا من النار یارب ” به صبح رسانده اند. با زبان های روزه که هر دم و بازدمش ثواب تسبیح دارد، طاعت را به معنای حقیقی کلمه به اثبات رسانده اند، چرا که در حمایت از انتفاضه فلسطین به خروش آمده اند و بانگ رسای “القدس لنا و الموت لاسرائیل” سر می دهند.
آن ها پرچم رژیم غاصب صهیونیستی را در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به آتش کشیده اند و اکنون آماده پیوستن به صفوف منظم نماز جمعه شده اند.
آن ها شب بیست و سوم را به جمعه ای از جمعه های ظهور، پیوند زده اند تا خود را به حلقه اصحاب آخرالزمانی منجی موعود متصل کنند.
آری، آن ها بر خلاف آرزوی دشمن پرچم این انقلاب را که به امانت به دستان توانمندشان سپرده شده است، به صاحب اصلی اش خواهند رساند و بر گرد کعبه جان ها، نماز عشق خواهند خواند.
یاداشت از: فاطمه دیباور