حجتالاسلاموالمسلمین امین حدادی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری «بهارکوار»، بیان کرد: حضرت زینب (س) پس از واقعه عاشورا و حضور در مجلس یزید با بیان خود توانستند نهضت و قیام عاشورا را زنده نگه دارند و جامعه اسلامی را نسبت ظلم و جور حاکم زمان خود آگاه کنند و اجازه ندادند واقعیتهای عاشورا و ایثار و فداکاری امام حسین (ع) به فراموشی سپرده شود و جهاد تبیین را انجام دادند.
وی افزود: در واقع همان کلام و بیت معروف کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود، سرّ نی در نینوا میماند اگر زینب نبود؛ این یعنی انجام کامل مأموریتی که ولی خدا بر دوش ایشان گذاشته بودند.
امامجمعه موقت کوار با اشاره به این مهم که میتوان یک زن بود؛ ولی تاریخ را ساخت، افزود: میتوانی یک بانو باشی؛ ولی اسوه و الگویی برای تمام زنان جهان بود؛ در معنویت، اجتماع، سیاست، ولایتمداری و هم در عرصه جهاد تبیین که حضرت این وظیفه را به معنای حقیقی کلمه حقش را ادا نموده است.
حدادی ادامه داد: نکته دیگر برای تمام بانوان و آزادگان جهان اینکه حضرت با شرط اولیه ازدواجش با جناب عبدالله که من میخواهم همیشه همراه با حسین (ع) باشم و عبدالله قبول میکند، درس اینجاست که میفرمایند بایستی همیشه با حسین (ع) بود نه محرّم تا محرّم و یا عاشورا تا عاشورا.
وی مهمترین شاخصه و علل ماندگاری کربلا را اخلاص و فداکاری در رفتار و عمل دانست و گفت: این رفتار و عملی که از حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران ایشان مشاهده میکنیم که تمام هستی و دار و ندار خود را برای احیای اسلام در دست گرفته و تقدیم خداوند میکند و خداوند هم محبت ایشان را در تمام دلهای جهانیان میاندازد.
امامجمعه موقت کوار با اشاره به این نکته که سیدالشهدا بهعنوان یک انسان کامل، خداوند محبتش را در قلوب میاندازد، تصریح کرد: این است که امام (ره) میفرماید این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است و این را امروزه بهوضوح میبینیم و نمود درخشان این پوپا بودن حرکت عظیم مردم جهان در نمایش اقتدار شیعیان در پیادهروی اربعین است.
حدادی خاطرنشان کرد: زنده نگهداشتن حادثه عاشورا با آمدن زینب کبری (س) به کربلا و زنده کردن رویداد اربعین و در واقع اولین زائران بعد از جهاد تبیین در اربعین حسینی زینب کبری (س) و جابر بن عبدالله انصاریها هستند.
وی در خصوص تأثیر حضور حضرت زینب (س) در زنده نگهداشتن حادثه عاشورای حسینی، یادآور شد: دو حرکت بزرگ که زینب کبری (س) انجام داد، یک حرکت، حرکت اسارت بود به کوفه و شام و آن روشنگریها و آن بیانات که مایه افشای حقایق شد و یک حرکت دیگر، آمدن به زیارت کربلا در اربعین بود که این حرکت به معنای این است که نباید اجازه داد که انگیزههای خباثتآلودی که قصد دارند مقاطع عزیز و اثرگذار و مهم را از یادها ببرند، موفّق بشوند؛ البتّه موفّق هم نخواهند شد.