زندگی نامه شهید اسماعیل جوکار:
بسیار مهربان و خوشرو بود ،با خانواده به خصوص پدر و مادر خود با مهربانی رفتار می کرد و گشاده رو بود. اسماعیل در کارکشاورزی به پدر خود کمک می کرد.با خواهر و برادران خویش بسیار مهربان بود وعلاقه خاصی به آنها داشت. فهمش از سنش بیشتر بود و دوستانش هنوز از او به نیکی یاد میکنند. وی به رشته ورزشی فوتبال بسیار علاقه مند بود و در تیم فوتبال منتخب مدارس بازی می کرد.
اسماعیل جوکار سرانجام به خدمت مقدس سربازی رفت و در شهر سمنان به خدمت مشغول شد. چند روز بیشتر به پایان خدمت مقدس سربازی اش نمانده بود که که براثر سانحه واژگونی خودرو در هنگام ماموریت شربت شیرین شهادت نوشید و به خیل لاله های عاشق وطن پیوست.
اسماعیل قبل از شهادت، نامه ای برای پدرش ارسال کرده بود که درآن نوشته بود از شمع سه چیز آموختم:
ایستاده بمیرم، بیصدا بمیرم ،برای دوست بمیرم
《یادش گرامی و راهش پررهرو باد》