پایگاه خبری تحلیلی بهارکوار؛ آمدی و مرا با مشق خونین شهادت آشنا کردی. گر چه آن روزها نبودم تا عشق و اشک را به نظاره نشینم اما عطر تنت، بوی کربلا را در مدرسه وجودم زنده کرد و مرا پشت نیمکت تعلیم دوستی با معبود نشاند.
گرچه اهریمن اندیشه تبدیل واقعیت رویای شوم دوری از تو و راه سرخت را برای من و دوستانتانم در سر می پروراند، اما وقتی آمدی چشم هم کلاسی هایم بارانی شد. دل هایشان شکست و در جوار روزهای امنی که تو برایشان خلق کرده بودی، آرام برایت گریستند.
ای عزیز دل و دیده، به جمع ما خوش‌آمدی. تو با تقدیم جان، این ارزشمندترین سرمایه وجودی، بهترین ها را برای من به ارمغان آوردی. نجابت را، عفت را، امنیت را، استقلال را، آزادگی را…
من مفتخرم که شاگرد مکتب تو باشم. مکتبی که درس آزادی و جهاد می دهد و همواره آزاداندیشان را به خود فرا می خواند.
