به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بهار کوار، آن روز را برکه هم خوب به یاد دارد که صدای گرامی پیامبر را باد تا دوردست ها برد: من کنت مولاه، فهذا علی مولاه.
چه پیغام مهمی است که نبی اکرم در حجه الوداع، منتظر می ماند تا آنان که بازمانده اند به کاروان پیوسته و گروهی که پیشتر رفته اند، بازگردند؟
و کدام تکلیف است که اگر انجام نشود، رسالت ختم المرسلین به کمال نمی رسد؟ آیا پیغامبر خاتم می خواهد علی را به عنوان دوست و یار خود معرفی کند؟ که اگر این گونه بود همگان در طول حیات مبارک نبی آن را دریافته بودند.
پس کدامین امر مهم است که طرح و تبلیغ آن واجب بوده و باید آیندگان نیز آن را دریابند.
نبوت، خاتمه یافته و به شکل دیگری در قالب امامت ظهور می یابد تا راهنمایی و راهبری انسانها توسط کسی که خداوند تعیین نموده ادامه یابد و خوشا آن که به فرمان وحی تکیه داده و امام خویش را با استناد و استدلال انتخاب می نماید.
عید غدیر؛ روز شادی و نشاط شیعیان
پس به یمن این روز باید جامه نیکو پوشید و خوش بوترین عطرها را استعمال نمود. شادی کرد و برای شیعیان یک بغل، نشاط و سرور به ارمغان آورد.
درست، مثل مردم شهر من که در دهه خجسته امامت و ولایت، سنگ تمام گذاشته و باشکوه تر از هرسال عید غدیر را جشن می گیرند. شهر را آذین می بندند و روستاها نیز در این مهم سهیم می شوند.
برنامه های ابتکاری انجام داده و بر غنا و شکوه این جشن بزرگ می افزایند.
سفره های اطعام، می گسترانند و به حدیث ششمین نور خدا در این باره صحّه می گذارند.
برخی روزه گرفته و امین الله می خوانند و خوشا آنان که در این روز مبارک، آقای نجف را در این شهر مقدس زیارت می کنند.
بر پیامبر بزرگوار و خاندان او درود فرستاده و ندبه خوان ظهور امام موعود می شوند.
مهرورزی نموده و گره ای از کار شیعیان علی(ع) می گشایند. خداوند را به شکرانه نعمت ولایت، سپاس گفته و ارمغان آسمانی امامت را به یکدیگر تبریک و تهنیت می گویند.
با یکدیگر مصافحه نموده و به احسان و انفاق مومنان مبادرت می ورزند. شیعه وار تشکیل اجتماع داده و پیمان اخوت می بندند. خود را زینت کرده و با علی عالی اعلی در هر حال، همگام می شوند.
با آوای فرشتگان در روز عید بزرگ غدیر خم هم نوا شده و با عشق و شور “الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین علی ابن ابیطالب” می خوانند.