پایگاه خبری تحلیلی بهار کوار، فاطمه دیباور: آن روز که راهی سرزمین نور شدم، فهمیدم که تو با دلی به وسعت اروند، به عظمت شلمچه و به گرمی هوای عشق، عزیمت نمودی.
شنیده ام پس از شهادت، پیکرت راهی دریاها شد و هرگز نشانی از آن نماند؛ چه سعادتی می خواهد که این گونه خدا را ملاقات کنی؛ حسین وار با دشمنان قسم خورده دین بجنگی، بدنت پاره پاره شود و عاشقانه شربت شهادت بنوشی.
می گویند دوست داشتی هم چون مادرت زهرا (س) عاشقی بی نشان بمانی و یک وجب از خاک دنیا را اشغال نکنی. خوش حالم که به آرزویت رسیدی؛ سلام بر مادری که تو را در دامان خویش این چنین پرورد و به کمال عشق رساند.
صدها درود نثار پدرت که خودش تو را راهی میدان نبرد نمود و با آن بصیرت مثال زدنی گفت: ” امروز سفره سیدالشهدا (ع) پهن است، هر کس می تواند باید لقمه ای بردارد.”
سلام بر برادرت که با دیدن بدن چاک چاکت امام حسین(ع) را بر بالین برادرش ابالفضل العباس(ع) به یاد آورد و جمله ی امام را که فرمود: ” الان کمرم شکست و تدبیرم گسست” و این گونه صبوری کرد.
درود بر خواهرت که داغ شهادت را بر قلب لاله رنگش ابدی کرد، رضای ذات حق را بر رضایت خود ترجیح داد و پرکشیدنت را زیبا تفسیر نمود.
سلام بر همسر و حامی همیشگی ات، او که هر لحظه در انتظار آمدنت بود؛ آخر تو برگشتی اما با پیکری خونین و چاک چاک.
سلام بر فرزندت که هر روز چشمانش را به قاب عکس روی دیوار گره می زند و مروارید اشک، میهمان ناخوانده ی لحظاتش می شود.
درود خدا بر همرزمان و همسنگرانت، آن ها که به تعبیر کلام وحی از عقیده خود برنگشته اند و منتظر پیوستن به جاری خونین شهادتند.
و به قول امام عاشقان؛ سلام ما بر پاره های دل این ملت که دل از راحت و آرام کندند تا ایران سربلند بماند.
سلام و درود ساحت قدسی حضرت دوست به ۱۴۶۰۰ لاله سرفراز فارس و ۵۰۰ شقایق به خون خفته کوار، دیاری که در تقدیم پرستوهای عاشق، نسبت به آمار جمعیتش در سال های حماسه و دفاع، در جایگاه دوم کشوری جا خوش نموده است.
خطه ای که زمانی محل آمد و شد مردانی از تبار آسمان بوده است و من‌مشتاقانه غبار گام هایشان را توتیای چشمانم می سازم تا در عاشوراهای هر روزه تاریخ برایم بصیرت بخش باشد.
بسیار زیبا