پایگاه خبری تحلیلی بهار کوار، فاطمه دیباور: برگ های تاریخ سال ۶۵ را ورق می زنم. به فصل زمستان که می رسم نهر جاسم، کانال پرورش ماهی، شهرک دوعیجی و معابری که تازه گشوده شده اند جلوی چشمم عبور می کنند، تانک های سوخته، نخل های بی سر و یاران عاشقی که یا زهراگویان به دل دشمن زدند مرا به فکر فرو می برند.
به راستی اینان کیستند که از این همه موانع و سیم خاردار گذشتند و ذره ای پا پس ننهادند. آری، اینان ابتدا از سیم خاردار نفس خود گذر کردند تا بتوانند از موانع دشمن عبور کنند.
کوار؛ شهر ستاره های پورنور در عملیات کربلای۵
اگر آسمان شهر مرا در آوردگاه کربلای ۵ بنگری، پر از ستاره هایی است که با نور خویش چراغ راه عرشیان و فرشیان شده اند و هر یک کوله باری از جوانمردی و شرافت و صداقت را به دوش می کشند.
بگذار از حاج اسکندر شروع کنم که نامش در دیار فارس پرآوازه است. سرداری که رزمندگان او را «بابا» صدا می زدند و با صفا و‌خوی نیک، همه را شیفته خود کرده بود.
اگر می خواهی زهد و تقوا و شجاعت را به نظاره بنشینی، چهره شهید حمید شکوهی را در ذهنت مجسم کن. سرداری که دل تنگ یار دیرینش شد و خیلی زود به حاج اسکندر پیوست.
همگام با حاج اسکندر و حمید شکوهی در تدارکات لشکر ۱۹ فجر فعال و پاسداری وارسته بود. وصیت نامه شهید نقی اکبری هر انسان آزاده ای را به وجد می آورد.
من گمان می کنم اگر جوانمردی بخواهد در هیبت انسانی رخ بنمایاند، باید در چهره شهید خداکرم قاسمی متجلی شود. شهیدی که در اولین شب عملیات کربلای ۵، گلوله بوسه بر پیشانی اش زد و او را به وصال برادر شهیدش رساند.
اگر خودت را برای خدا خالص کنی، او هم زیباترین مقدرات خویش را برایت فرو می فرستد. مثل شهید رضا نیرومند که «خالصا لله» قدم در خط جهاد نهاد و با تقدیر نیکوی شهادت دل از دنیای فانی برکند.
«ای خداوند مهربان چه شادمان بودم آن هنگامی که تو را یافتم و در وجودم تو را احساس می کردم.» این ها فرازهایی از مناجات عارفانه شهید مهدی شمس میمندی است که خداوند با شهادت او را به مقام قرب خویش رساند.
عاقبت پاسداران کوی پیر خمین به نیکوترین سرنوشت ها ختم می شود. مثل پاسدار شهید عین الله جمالی که در خلعت مقدس پاسداری مدال شهادت را از دستان معشوق برگرفت.
مشقی به رنگ خون
مگر نه این است که دانش آموزان، پای درس معلم می‌نشینند. اما من امروز می خواهم پای درس دانش آموزانی بنشینم که مدرس علم و اخلاق و معنویت هستند. آن ها که با سلوک نیک خویش مکتبی ساختند از جنس ایمان و شجاعت و شهادت.
دوست دارم خوشه پروین باشم و مثال شهید محمد پروین جویندگان طریقت را به راه راست رهنمون شوم.
مثل شهید عین الله شکوهی قرعه شهادت به نامم بیفتد و سرمست و خرامان تا آسمان ها پر بکشم.
همچون عبدالله صالحی، قرآن ره توشه سفرم باشد و علاوه بر حفظ این مصحف آسمانی به آن عمل کنم.
دلم می خواهد باهوش و مستعد باشم، در حالی که شاگرد نمونه کلاس درس خدا هستم. مثل شهید بهمن علی محمدی که در کلاس علم و ایمان نمره ۲۰ از پروردگارش گرفت.
چون جعفر غفاری خواه بی سر به محضرش بشتابم و مشتاقانه دیدارش را در آغوش کشم.
مثال شهید صمد زارع آسمانی شوم، در حالی که مهر شهادت بر پرونده ام حکاکی شده باشد.
کاش می توانستم مثل او باشم. مثل او که همواره باوضو، خوش خلق و پیش سلام بود. مثل شهید علیرضا کرمی که مهربان و بامحبت بود.
دوست دارم از او الگو بگیرم. از او که بهترین عمل مومن را جهاد در راه خدا خواند و با جهاد فی سبیل الله رستگار شد. از شهید کاظم مفرح که در کلاس درس عشق، ممتاز شد.
در کوی بسیجیان پیر خمین
گفته بود کسی مدافع خونش است که باحجاب باشد. من نیز با رعایت حجب و حیا می خواهم پاسدار خون سرخ شهید حمید صفری باشم.
اسلام را دین پیروزی خون بر شمشیر خواند و در این مکتب سعادتمند شد. نام شهید رضا قنبری بر تارک تاریخ این شهر همواره می درخشد.
چه نام برازنده ای دارد؛ جواد. پدر و مادرش چه نام نیکویی برایش انتخاب کرده بودند. جود و سخاوت شهید جواد ناهید برای همیشه در ذهن ها باقی خواهد ماند.
پای بندی به آداب شرع، سلوک این بسیجی وارسته بود. عباس هوشیار بسیجی ممتاز مکتب پیر خمین است که در شلمچه ردای سرخ شهادت پوشید و آسمانی شد.
شهید ابوالقاسم بشیری را به خوش اخلاقی و کمک به دیگران می شناسند. همان فضایلی که پیغامبر رحمت نیز به آن ها سفارش می کرد. سلوکش سرمشق همگان باد.
۲۸ دی ماه سال ۶۵ این بسیجی زاهد را به وصال معشوق رساند. نام شهید داراب زاهدیان پور بر آسمان شهادت این مرز و بوم با جوهر ستاره حکاکی شده است.
به قول پدرش به میهمانی سیدالشهدا رفت و جام شهادت را از دستان او برگرفت. آرامگاه شهید ذوالفقار قربانی در گلزار شهدای دهستان فتح آباد مزار عاشقان و دارالشفای آزادگان است.
به مادرش مژده سعادت و خوشبختی داده بود. شهید محمدرضا شفیعی با سرانجام نیکوی شهادت راه سعادت را در پیش گرفت و به وعده ای که به مادرش داده بود،وفا کرد.
سلام بر او که فدایی راه حسین شد و فداکارانه از دین و‌ناموس و وطن دفاع کرد. نام شهید رمضان فدایی بر لوح زرین تاریخ این سرزمین همواره جاودانه خواهد ماند.
شهادت را افتخاری بزرگ دانسته بود و این افتخار را نصیب خانواده اش کرد. شهید علی شیر رنجبر از شهدای والامقام کوار در عملیات کربلای ۵ است.
پس از شهادت حاج اسکندر، شوری در دلش به پا شد. آرام و قرار از او گرفته شده بود. بهشت خون رنگ شلمچه شهید رمضان جوکار را در عملیات کربلای۵ به وصال برادر شهیدش رساند.
بی دلیل نیست که پیرخمین آرزوی محشور شدن با بسیجیانش را داشت. بسیجیان رزمنده ای که مدال شهادت را بر گردن خویش آویختند، انسان های وارسته‌ای بودند که به معنای واقعی کلمه عبد خدا شدند و با جهاد سرخ در راهش، راه رستگاری را در پیش گرفتند.
شهیدان علی قاسم غلامی، بهزاد زاهدی، الله قلی رشیدی، علی محمد نیک پی، محمدحسین تقی پور، قربان ملک سعدی و نعمت الله قنبری از بسیجیان مخلص کوی امام امت بودند که شلمچه را نردبان عروج به آسمان ها یافتند و در عملیات کربلای۵ افلاکی شدند.
روح بلند شهدای عملیات کربلای ۵ شاد و قرین رحمت بی منتهای حضرت حق باد