اخیرا بخشی از زمین حاشیه ی جاده ی ورودی کوار از سمت شیراز که قبلا در محدوده ی حصار شرکت اکتشاف قرار داشت برای تبدیل شدن به پارک حاشیه ای از این محدوده جدا شده و در اختیار شهرداری قرار گرفته است
در همین محدوده تعداد زیادی درخت مرتفع دیده میشوند . درختانی که برای تزریق محبتشان به ما انسان ها هیچ مرز و حصاری ندارند ! هیچ وقت برای گستراندن سایه شان بر سرِ ما یا هدیه دادن اکسیژن و هوای پاک به انسان ها مرزی ندارند !
اما ظاهرا برای ما انسان ها مرزها معنای جدی تری دارند و محبتمان به درخت ها با کم و زیاد شدن مرزبندی ها کم و زیاد میشود !
ظاهرآ همین درختانی که در اول متن به آنها اشاره شد مدتی است که تشنه مانده اند و با تغییر مرزهای شرکت اکتشاف باید آن روی ما انسانها را هم ببینند
صحبتم را همینجا تمام کنم
«در خانه اگر کس است یک حرف بس است»
مسوولان محترمی که این قضیه به آنها مربوط میشود و شرکت اکتشاف لطفا لطفآ لطفآ عطش این مخلوقات خدا را برطرف کنید
